Kaç gündür internet yoktu yazamıyorum,telefondan da yazılmıyor,illa Laptop dan yazacağım,neyse parasını ödedim açıldı internet:)) Dün izinliydim kızlarımda okula gitmediler.madem öyle o zaman şöyle güzel bir sabah kahvaltısıyla güne başlayalım dedim.Krepler yaptım, masayı donattım,anlayacağınız özel olsun istedim bugün onlar için,her zaman beraber aynı gün evde olmuyoruz onlar okula ben işe gidiyorum çünkü.Keyfiyle uzun uzun sohbetle kahvaltımızı yaptık.kızlarımla beraber masayı topladık ardında evi şöyle bir topladık üç elden,eskiler ne demiş "kız olsun çamurdan olsun" demişler ne güzel demişler.Her annenin bir kız evladı olmalı bence diye düşündüm.Bu güzel bir duygu ve özel bir andı doğrusu çünkü bir kız, annenin öbür yarısı derler bende ikiz olunca benim tamamım onlar:)) kaymaklı kadayıf tabi ki bendeki durum, yani çok keyifli ,bir ah, ne keyifli bir bilseniz.
Ortalık toplandı şöyle kızlarıma bir keyif kahvesi yaptım,balkonda çok güzel artık,baharın o tatlı ılık esintisi yüzümüze geliyor ,bu bizi dahada rahatlatıyordu.havadaki bahar kokusu hepimizin çok hoşuna gitti,kahveler keyifle içildi kızlar "bu kadar keyif yeter " dediler haklılar iki hafta sonra büyük sınav var.Salonda yemek masasına her zamanki gibi yayıldılar test çözmeye başladılar bile.Onlar masaya oturunca bende bitirmek üzere olduğum kitabımı "Böğürtlen Kışı"onu bitirdim,gerçi az kalmıştı 2.5 günde bitirdim bir solukta okudum güzel etkileyici bit kitaptı okumayan varsa tavsiye ederim.Evde bir huzur havası vardı çok sevdiğim anlardır bu anlar,salonumuza güneş girmiş, odamızı ısıtmış,salon penceresi azcık aralı, içeriye giren ılık ılık esen rüzgar of işte bu huzur kokusu dedim, kızlarıma bakarak...
Sonra kalktım dışarı çıkıp ödemeleri yapmam gerekiyordu, hava çok güzel olunca, ayağıma en rahat ayakkabılarımı giydim,bu havada yürümeliydim, mutlaka, güzel havayı ciğerlerime çekmeliyim dedim, ve attım kendimi dışarı,herkes dışarıda sanki nasıl kalabalık ortalık, parklar dolu banklarda insanlar parklarda çiçekler, çok güzel dizayn edilmiş belediye çalışmış yani güzel peyzaj olmuş ,boş bulunan bir banka oturdum fıskiyeler'in şırıltısını dinleyerek biraz vakit geçirdim, etrafa bakınarak,aslında işim olmayacak o güzel parkta öylesine oturacaksın saatlerce, ama kalkmak zorundaydım,işimi bitirip akşama kızları sinemaya götürmeyi planlıyordum, demedim onlara ama, sürpriz olsun istedim.
İşimi bitirip, doğru eve gittim, baktım kızlar hala çalışıyorlar,Beni görünce pek sevindiler, dedim ki hayırdır "Annem, dediler çok acıktık biz " hım anlaşıldı beni görünce sevinme, sebepleri dedim, güldüm, kendi kendime,hemen dolaba yöneldim, hızlı bir şekilde yemek hazırladım, bende açıkmışım.
Yemeğimiz yedik karnımız bir güzel doydu "Şöyle güzel bir çay olsa da içsek dedi." Bahar kızım, hadi bakalım ona da tamam dedim bugün, anneliğimin hakkını tam vermeliydim :)) bir göz kırptım Bahar'a ,bizimki pek mutlu oldu.Çay demlendi içildi oh mis.
Kızlara hadi bakalım hazırlanalım, nereye dediler "sinemaya "sıkıldık uzun zamandır "Osman Pazarlama" bizi bekler ,aman ne sevindiler koşarak odalarına gittiler hazırlanmaya,bende odama.
Hazırlık,araba,sinema geldik bile, oturduk sinemanın oturaklarına baktım, kızlar pek mutlu ,keyifli isabetli bir karar vermişim dedim içimden.ışıklar kapandı başladı film aman ne eğlendik güldük deşarj olduk, kızlarla uzun zamandır program yapmamıştık, iyi geldi bize, güzel bir gün oldu.Sabahtan akşama kadar keyifli oldu.
Allah nasip edipte üniversite'ye giderlerse onlara güzel anılar,biriktirmek istiyorum,çünkü gittiler mi okumaya diyorlar ki unut artık onları, uzun zaman okul sürecek, hele birde okudukları şehirde çalışırlarsa ,of neyse şimdi bunları düşünüp üzülmek istemiyorum.
Bir süredir aklımı hep bir düşünce aldı.kızlarım kazanınca,başka bir şehirde,,ben onları nasıl yalnız bırakacağım, bu düşünce beni sardı,orada başka, bir başka şehirde,nasıl alışacaklar,kimler çıkacak karşılarına,haberleri dinledikçe yüreğim ağzıma geliyor ,üzüntü doluyor içim tedirgin oluyorum düşündükçe.
Hatırlıyorum biz küçükken sokaklarda rahatça oynardık,hatta gece bile,mahallede erkek çocuklarla beraber,ne ailelerimiz korkardı nede biz, aklımıza kötülük falan gelmezdi,hiç bir zamanda kötülük görmedik.Ne oldu toplum böyle, oldu bilemiyorum ,ahlak bozuldu,bu sapıkça durumlar ne olacak bu ülkenin hali bilmiyorum, bunları düşündükçe aklımı oynatacağım,gittikleri yerde ya başlarına bir şey gelirse, diye düşünmekten, televizyonda çıkan cinayet,tecavüz olayları izledikçe kötü oluyorum.bakalım ne olacak.
Kızlarla ilgili bir olay anımsadım,bunlar 3.4 yaşlarında falanlar babasıyla, parka götürmüştük,şehirde bulunan büyük bir parktı bu mahalle parkı değil,park baya kalabalık çocuğunu alan gelmiş, yani biz gibi, bunlar salıncağa, kay kaya biniyorlar babasına dedim bir ara gel, dedim gözden kaybolalım, bakalım bizi göremeyince, ne yapacaklar, oda tamam dedi.Biz biraz uzaklaştık ,bakınca onlar bizi göremezler,ama biz onları görüyoruz.Bunlar oynuyorlardı bir süre sonra anladılar, galiba bizim olmadığımızı, etrafa bakınmaya başladılar,bakıyorlar biz yokuz yan yana geldiler bunlar el ele tutuştular, nasıl tedirgin bakıyorlar, yüzlerini bir görseydiniz ağladı ağlayacaklar, ellerini hiç ayırmadan orada ortada öylece kaldılar bizde hemen çıktık, baktık çok korkacaklar, sadece acaba ne yapacaklar, diye ama, hemen el ele tutuştular, destek oldular birbirlerine ,bizi görünce nasıl sarıldılar, sıkıca hemde.15 yıl oldu bu olay ama hiç unutmadığım hafızamın, köşesinde hep taze kalan bir andır o an,şimdi düşünüyorum da, onları nasıl başka bir şehirde bırakacağım,yapayalnız kalacaklar ,Allah'a duam onların ellerini birbirinden, ayırmasın tıpkı o parktaki gibi,elbette onların ayaklarının üstünde duracak, ama ben artık onlar için güvenli bulmuyorum,korkuyorum sadece anne olarak,bu kadar kötülük varken etrafta, elbette korkuyorum benim gibi bu durumda olan tüm annelerin korktuğuna eminim.Artık sürekli gidip gelip ilgilenip kontrol edeceğiz artık birde "Allahım ikiside aynı şehirde kazansınlar inşallah,"en büyük duam bu...
Güzel bir günden nereye geldim.Ama yapacak bir şey yok annelik böyle bir şey daldan dala atlamaktır ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder